บทที่ 47

ในที่สุด เจนนี่ก็นั่งลงอย่างไม่เต็มใจ ภายใต้สายตาเยือกเย็นของเอวา เธอนั่งลงแต่ก็ยังโกรธจนกัดริมฝีปากล่างแล้วพูดด้วยความโมโหว่า “เอวา เธอไม่ได้ยินที่พวกเขาพูดเหรอ? มันเกินไปแล้ว ฉันอยากจะไปฉีกปากพวกเขาให้ขาดเลย”

เอวาถามอย่างช้าๆ และเป็นระเบียบว่า “แล้วไงต่อ? เพราะมีคนอื่นมาสร้างเรื่องด้วยคำพูดไม่กี่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ